domingo, 5 de septiembre de 2010

Algo parecido ás sardiñas lañadas


O verán vai rematando e ainda que non controlo ben o tema das tempadas dos peixes, coido que as sardiñas xa non deben estar no mellor, se cadra e facendo caso do refrán polo san xoan é cando mollan o pan... en fín, xa hai bastante que tiña feito esta receita, pero esta semán non hai nada destacable (salvo un brunch contra a resaca que será cuestión de non comentar), así que me remonto un pouco e vos dou a miña versión desta receita de toda a vida.

Xa sabedes que son un puco transgresor con algunhas cousas e o que mais me gusta é interpretar as materias e as técnicas á miña maneira. Obviamente lañar as sardiñas é algo mais que o que eu fago, pero como ultimamente me dedico á cociña express, pois...saenme estas cousas. Non teño tempo para salga-lo peixe e deixalo o tempo que se merece e tal, así que para qué temos os inventos asiáticos...a soy sauce é fantástica para dar un toque salgado ( e algo mais).



Seguramente non tedes claro isto de lañar as sardiñas, imos procurar axuda:

segun laconada.com

según colineta.com

Agora que xa vos quedou claro explicovos que o meu proceso é sinxelísimo: cunha tesoira tirades a a cabeza e abrides a tripa da sardiña e agora cos dedos, limpades de vísceras e ídelas abrindo, metedes o pulgar polo medio e xa se fan sós os filetes, agora quitades a espiña metendo ó índice e seguindo cara á cola. Chupado, o seguiente paso é té-la prancha moi quente e pintalas cunha mistura de aceite de oliva e prebe de soia, volta e volta e listo!

Tags:

No hay comentarios:

Publicar un comentario